| pn | wt | sr | cz | pt | so | nd |
| 28 | 29 | 30 | 31 | 01 | 02 | 03 |
| 04 | 05 | 06 | 07 | 08 | 09 | 10 |
| 11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 | 17 |
| 18 | 19 | 20 | 21 | 22 | 23 | 24 |
| 25 | 26 | 27 | 28 | 29 | 30 | 01 |
Nadeszła chwila, kiedy to nierealne staję się czymś oczywistym... kiedy niebanalne staje się czymś jeszcze bardziej trudnym i ciężkim do zrobienia... Chwila, w której człowiek zostaje zostawiony sam sobie.
I tu nie o to chodzi by ktoś go prowadził za rękę... Chodzi o to, by w końcu nauczył sobie radzić sam.
Sam.
Podołać to nie wszystko....
Tak... !
Wytrwaj w swoich postanowieniach studentko.
Wytrwaj i wygraj.
Ale i to nie wszystko...
..i w drogę!!!!!!! :)))
Nie ważne jest to, że studia stoją nadal pod kolosalnym znakiem zapytania... nie ważne to, że już wiem, iż nie będę studiować tego o czym marzyłam...... nie ważne, że nie ma już nikogo do kogo mogłabym pójść ot by spojrzał i by nic nie mówił... bym tylko czuła, że rozumie....
to nie jest ważne......
ważne jest to, że w końcu jadę... jadę na spotkanie z Tatą.. !!!!!
Jestem tak bardzo podekscytowana.... że wszelkie moje smutki, lęki i zwątpienia w chwili obecnej stają się czymś nieistotnym i mało ważnym....
ukradnę wszystkie wspaniałe chwile w małym pudełku zwanym aparetem...
wyściskam się z moimi wszystkimi kochanymi...
zedrę sobię gardło...
i będę najszczęśliwszą osobą pod słońcem
...a więc w drogę... "W STRONĘ ŚWIATŁA"...